سنگین بودند نگاه هایی که برچسب هرزگی را بر من میزدند! و چه سنگین تر نگاه های هوس آلودی که تمام اندامم را زیر و رو میکردند! چه دردناک است پاک باشی و هرزه خطابت کنند!
.
هوای دلت مه گرفته بود، بیخودی مرا متهم به بی عشقی نکن! معنای شعرهایم را نمیفهمی، بیخودی قلمم را به سیاهی متهم نکن! من را فقط متهم به عوضی عاشق شدن کن!
.
شب بود و یک عالمه تنهایی!
یک عالمه سوال های بی جواب، یک عالمه بی تو بودنها!
شب بود و یک عالمه خاطرات زخم خورده!
یک عالمه آرزوهای نمرده!
وقتی رفتی شب بود، همیشه شب شد!
شب بود و یک عالمه آغوشت را میخواستم!
.
شب که میشود، تمام سنگینی اش می افتد به دوش من!
شور برم میدارد، میترسم، نکند امشب زیر بار این سنگینی دلم بمیرد!
.
.