هــــــی شازده کوچولو!

هــــــی شازده کوچولو!

ببین این منم همون نیلوفری که توی مرداب رویید تا به همه ثابت کنه میشه میون زشت ترین ها زیباترینها بروید!

اما اینبار انگار عامل زشتی زیبایی ها شدم....

شازده کوچولو، من همون نیلوفرم که تو تنهاییش باهات خندید، گریه کرد، براش لالایی خوندی، اهلیش کردی...

آره همونم اما تنهایی دمارمو در آورده...

شازده کوچولو!

برگزیده هایی از کتاب شازده کوچولو

یک روز چهل و سه بار غروب آفتاب را تماشا کردم!

خودت که میدانی آدم وقتی دلش گرفته باشد از تماشای غروب چه لذتی میبرد!

                                             .

                                             .

                                             .

                                             .

                                             .

اگر کسی گلی را دوست داشته باشد که تو کرورها و کرورها ستاره فقط یک دانه ازش هست برای احساس خوشبختی همین قدر بس است که نگاهی به آن همه ستاره بیندازد و با خودش بگوید: گل من یک جایی میان آن ستاره هاست! ولی اگر بره گل را بخورد برایش مثل این است که یکهو تمام ستاره ها پتی کنند و خاموش بشوند....

برای دیدن مطالب بیشتر به ادامه مطلب مراجه کنید

شــــــازده کوچولو!

خدا میداند که با تماشای غروب و موج غریب گندمزار چه دردی میکشم!

اما دست کم از دلتنگی ام کاسته میشود!

و آن لحظه ی غریب رفتنت، رفتنی از جنس نیلوفرهای مرداب، عجیب دلگیرم میکند!

و آن غم نهفته در قه قه هایت شازده کوچولوی من!

و یک معذرت خواهی بدهکارم؛ از این بابت که شکل آدم بزرگها شده ام، آخر نمیدانی دلتنگی عجیب آدم را پیر میکند!

راستی این بار اگر گذارت به زمین افتاد دنبال آدمها نگرد!

   .